مقدمه: کژکاری جنسی با بسیاری از آسیب های مهم و قابل توجه در حوزه های مختلف عملکرد زوجی مرتبط است. ازین رو هرگونه تلاش برای ارتقای سطح سلامت جسمانی و روانشناختی زنان، لازم و ارزشمند است. براین اساس، هدف از پژوهش حاضر، نقش میانجی‌گر حساسیت اضطرابی و کیفیت خواب در رابطه بین دیسفوریای پیش از قاعدگی و کژکاری جنسی است. روش‌کار: روشِ پژوهش از نوع توصیفی و از منظر هدف، بنیادی بود.حجم نمونه شامل373 نفر از زنان متأهل شهرتهران بود که به روش نمونه‌گیری دردسترس درسال1402 انتخاب شدند.جهت‌گردآوری داده‌های پژوهش از پرسشنامه‌های عملکرد جنسی زنان روزن (2000)، غربالگری ملال قبل از قاعدگی اشتاینر و همکاران(2003)، ارزیابی کیفیت خواب بویس و همکاران (1989) و حساسیت اضطرابی تیلور و همکاران (2007) استفاده شد. درنهایت، داده‌ها با روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج: طبق نتایج بدست آمده از تحلیل مسیر، مشاهده شد که اثر مستقیم دیسفوریای پیش از قاعدگی بر کژکاری جنسی مثبت و معنادار بود(p=0/004؛β=0/157). بعلاوه، اثر غیرمستقیم دیسفوریای پیش از قاعدگی بر کژکاری جنسی هم از طریق کیفیت خواب و هم از طریق حساسیت اضطرابی نیز مثبت و معنادار بود(به ترتیب p= 0/030، β= 0/027 β=0/072, p=0/001).بنابراین، متغیرهای کیفیت خواب و حساسیت اضطرابی نقش میانجی‌گری جزئی در رابطه بین دیسفوریای پیش از قاعدگی و کژکاری جنسی را ایفا نمودند. نتیجه‌گیری:دستاورد پژوهش حاضر، از 2 جنبه می‌تواند یاری رسانِ پژوهشگران و درمانگران حوزه سلامت روان باشد؛1.جنبه نظری (بسط و غنی سازی‌ مفاهیم نظری در حیطه زوج درمانی) 2.جنبه عملیاتی (طراحی برنامه-های‌آموزشی جهت پیشگیری، غربالگری و درمان).

https://mjms.mums.ac.ir/article_25529.html