پیش زمینه و هدف: سقط مکرر یکی از اختلالات شایع تولید‌مثلی است که منجر به پیامدهای روانشناختی مهمی در زنان می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین تاب‌آوری و رشد پس از سانحه با نقش واسطه‌ای عاطفه مثبت در زنان با سابقه سقط مکرر انجام شد. مواد و روش‌ها: روش این پژوش همبستگی و از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش شامل زنان با سابقه سقط جنین مکرر از 2 یا بیشتر می باشد که از این میان 300 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس از بین مراجعه‌کنندگان به صفحات مجازی مراکز مامایی، مطب‌های زنان و زایمان، اپلیکیشن‌های ویژه بانوان مانند: گهواره، لیوم و یک زن انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه‌های تاب‌آوری (CD-RISC-10)، رشد پس از سانحه (PTGI) و عاطفه مثبت و منفی (PANAS) بود. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی و مدل معادلات ساختاری از نرم‌افزار AMOS-24 و SPSS-23 استفاده شد. یافته ها: بر اساس یافته‌های به دست آمده، بین عاطفه مثبت، رشد پس از سـانحه و تاب‌آوری (01/0 > p) رابطه معناداری وجود دارد. همچنین عاطفه مثبت در رابطه بین تاب‌آوری و رشد پس از سانحه نقش واسطه‌ای دارد. بحث و نتیجه گیری: تاب‌آوری با نقش واسطه‌ای عاطفه مثبت در افزایش رشد پس از سانحه در زنان موثر است، چرا که تاب‌آوری همراه با استفاده گسترده‌تر از عاطفه مثبت پیامدهای منفی عوارض روانشناختی را تعدیل می‌نماید. نتایج این پژوهش می‌تواند در جهت توانمند‌سازی زنان درگیر سقط مکرر استفاده شود.

https://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4927-fa.html