مقایسهی تکانشگری و دشواریهای تنظیم هیجان در زنان دارای اضافه وزن مبتلا و غیرمبتلا به پرخوری افراطی
مقدمه: اختلال پرخوری افراطی Binge eating disorder (BED) یکی از رایجترین اختلالهای روانی در افراد چاق و دارای اضافهوزن است. بااینحال، به نظر میرسد افراد مبتلا به این اختلال از لحاظ ویژگیهای روانشناختی متفاوت از افراد فاقد این اختلال باشند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسهی تکانشگری و دشواریهای تنظیم هیجان در زنان دارای اضافهوزن مبتلا و غیر مبتلا به اختلال پرخوری افراطی بود. مواد و روشها: این مطالعه، مطالعهای توصیفی از نوع مورد ـ شاهدی بود. شرکتکنندگان به صورت داوطلبانه از میان خانمهای چاق و دارای اضافه وزن مراجعهکننده به خانههای سلامت، باشگاههای ورزشی و مراکز کاهش وزن شهر تهران انتخاب شدند.52 زن با اختلال پرخوری افراطی (BED) بر اساس ملاکهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی (DSM) شناسایی شدند و با 52 زن بدون پرخوری افراطی از لحاظ نمایهی تودهی بدنی و سن مورد همتاسازی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تشخیصی اختلالهای خوردن (EDDS)، مقیاس تکانشگری بارت (BIS-11) و مقیاس دشواریهای تنظیم هیجان (DERS) بود. دادههای به دست آمده با تحلیل چندمتغیری واریانس (MANOVA) تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان دادند که زنان مبتلا به اختلال پرخوری افراطی، در مقایسه با زنان غیرمبتلا، تکانشگری (05/0>P) و دشواریهای تنظیم هیجان (01/0>P) بیشتری داشتند. به ویژه، خانمهای مبتلا به پرخوری افراطی نمرات بالاتری در تکانشگری توجهی (01/0>P) و تکانشگری حرکتی (05/0>P) داشتند. در عین حال، از لحاظ دشواریهای تنظیم هیجان، زنان مبتلا به پرخوری افراطی نمرات بالاتری در عدم پذیرش هیجانهای منفی (01/0>P)، دشواریهای دست زدن به رفتار هدفمند (01/0>P)، دشواریهای کنترل تکانه (01/0>P) و دستیابی محدود به راهبردهای اثربخش تنظیم هیجان (01/0>P) داشتند. نتیجهگیری: این یافتهها تاکید میکنند که تکانشگری و دشواریهای تنظیم هیجان نقش مهمی در اختلال پرخوری افراطی ایفا میکنند، و تمرکز بر این عوامل میتواند در درمان این اختلال سودمند باشد.
http://ijem.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2103-1&slc_lang=fa&sid=fa
محسن کچویی
جعفر حسنی
مونا امرالهی نیا