هدف از اين پژوهش پيش بيني کاهش مصرف مواد در دانش آموزان دبيرستاني، بر اساس دلبستگي به خدا، نگرش مذهبي، حمايت اجتماعي و هيجان خواهي بود. آزمودني هاي پژوهش شامل 600 دانش آموز بودند که به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي از ميان دانش آموزان پسر دبيرستان هاي شهرستان نجف آباد (اصفهان) در سال تحصيل 92-1391 انتخاب شد. براي جمع آوري داده ها از سياهه گرايش به مصرف مواد مخدر قرباني، پرسش نامه دلبستگي به خدا بک و مک دونالد، پرسش نامه نگرش مذهبي سراج زاده، پرسش نامه حمايت اجتماعي فلمينگ و همکاران و مقياس هيجان خواهي فرم پنجم زاکرمن استفاده شد. نتايج تحليل رگرسيون چند متغيري نشان داد حدود 47 درصد از واريانس گرايش يا عدم گرايش به مصرف مواد توسط دلبستگي به خدا، نگرش مذهبي، حمايت اجتماعي و هيجان خواهي و حدود 52 درصد از واريانس گرايش يا عدم گرايش به مصرف مواد توسط مؤلفه هاي توکل به خدا، ماجراجويي يا خطرپذيري، حمايت خانواده و بعد اعتقادي تبيين مي شود. همچنين ضريب همبستگي پيرسون نشان داد که دلبستگي به خدا (41/0- r=)، نگرش مذهبي (35/0- r=)، حمايت اجتماعي (29/0- r=) و هيجان خواهي (18/0 r=) با گرايش به مصرف مواد همبستگي معني داري دارند (05/0P<). با توجه به نقش عوامل و ويژگي هاي مذهبي، خانوادگي و شخصيتي در گرايش به مصرف مواد مخدر، پيشنهاد مي شود براي پيشگيري از گرايش به مصرف مواد در نوجوانان و جوانان، به تقويت دلبستگي به خدا، نگرش مذهبي، حمايت اجتماعي و تعديل هيجان خواهي در دانش آموزان از سنين پايين پرداخته شود.

http://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/309